Masters of Rocks - największy festiwal heavy metalowy w Europie

Było genialnie!
Wprawdzie wróciliśmy do domu na początku zeszłego tygodnia, ale nie miałam chwili, żeby tutaj zajrzeć. Natłok zajęć, krótkie wieczory i fakt, że wolałam swój czas wolny poświęcić rodzinie niż blogowaniu. Ale mimo, że nie dodaję postów regularnie, to cieszę się z tego, jak wygląda mój blog, to takie moje bezpieczne miejsce, gdzie spotkałam życzliwych i fajnych ludzi.
Czechy - jak to Czechy. Dojazd fatalny z uwagi na wieczne i niekończące się remonty dróg. Jak słowo daję, ilekroć nie jechałabym do Czech, to te same drogi są zamknięte albo częściowo niedostępne. A musicie wiedzieć, że w Czechach byłam już kilkanaście razy na przestrzeni kilku lat.
Ludzie zazwyczaj są sympatyczni, ale próba dogadania się z nimi w języku angielskim jest praktycznie niemożliwa. Czesi w większości przypadków nie mówią ani nawet nie rozumieją po angielsku. Jednak na spokojnie można do nich mówić po polsku, oni odpowiedzą po czesku i bez problemu się dogadacie. W zasadzie oni zrozumieją Was, jeśli będziecie mówić w jakimkolwiek języku słowiańskim. Ta zasada działa również na lotnisku w stolicy państwa…
To co w Czechach niezmiennie mi się podoba (już od kilku lat) to małomiasteczkowy sposób życia. W Czechach nadal mało popularna jest sprzedaż internetowa, co przekłada się na rozwój sklepów stacjonarnych, butików, domów mody, targowisk i pracowni z rękodziełem. Oczywiście istnieją również sklepy sieciowe, ale jest ich relatywnie mniej niż wszędzie indziej.
W moim odczuciu Czechy to trochę taka Polska z lat 80-tych. Ma to swój niepowtarzalny urok i w pewnym stopniu pozwala ludziom być bliżej siebie.


Atmosfera na koncercie była rewelacyjna. Takie eventy zbliżają ludzi. Nie ma znaczenia jakiej jesteś narodowości, jaki masz kolor skóry, orientację seksualną czy przekonania polityczne - tam wszyscy tworzą jedną wielką metalową rodzinę.


Festiwal trwał 4 dni, oczywiście nie znałam wszystkich zespołów które grały, nie planowałam też być na wszystkich koncertach. Wybrałam te, które znałam i lubiłam oraz te, które po przesłuchaniu kilku najbardziej znanych utworów okazały się zainteresować mnie na dłużej.

I tak pierwszego dnia miałam okazję usłyszeć na żywo Rhapsody of Fire, Delain, Gammę Ray, Eluveite oraz Deathstars.
Eluveite to było jedno z moich nowych odkryć; folk-metal czyli połączenie gitar elektrycznych ze skrzypcami, fletem, harfą, z dodatkiem czystego dziewczęcego głosu i wrzaskliwego growlu.
Również Deathstars to nowy zespół na mojej samochodowej playliście. Zainteresował mnie, ponieważ jest trochę ostrzejszą wersją The 69 Eyes. Było mi przykro, ponieważ nagłośnieniowcy totalnie spieprzyli ich występ. Po pierwsze zostawili ich totalnie samych z podpięciem kolumn i całego sprzętu (podczas gdy inne zespoły miały w tym zakresie wsparcie), przez co koncert się opóźnił. Dodatkowo nagłośnili ich tak, że wokalisty praktycznie wcale nie było słychać. Zespół kilkukrotnie dawał im wyraźnie znać, co mają zmienić (na litość boską, nawet ja zrozumiałam ich tłumaczenie na migi co jest nie tak, mimo że nie znam się na nagłaśnieniu eventów), jednak ich prośby zostały kompletnie zignorowane! Tak czy inaczej zespół wypadł w moim odczuciu rewelacyjnie, mieli dobry kontakt z fanami i czuć było ich zaangażowanie.


Drugi dzień upłynął pod znakiem Battle Beast. Słyszałam ich na żywo po raz drugi (kiedyś supportowali jakiś zespół, który występował w Warszawie, nie pamiętam w tym momencie jaki) i bawiłam się tak samo rewelacyjnie jak za pierwszym razem!

Muszę przyznać, że występ Noory wraz z resztą ekipy był najlepszym występem podczas całego 4-dniowego Masters of Rock. Technicznie było bez zarzutów, zespół bawił się na scenie, zabawiał tłum, po pierwszym utworze, jaki zagrali na płycie zebrało się conajmniej drugie tyle ludzi! To był po prostu szał!
Od Battle Beast udało mi się również zdobyć autograf, mam także zdjęcie z Noorą :)


Dzień trzeci przyniósł na wstępie ogromne rozczarowanie - znowu z winy organizatorów. Koncerty, które nas interesowały w tym dniu zaczynały się grubo po południu, wcześniej jednak była zaplanowana sesja autografów z zespołem Rage. Jest to jeden z moich ulubionych zespołów, marzyłam o tym, żeby się z nimi spotkać i zamienić kilka słów. Dojechaliśmy na teren destylarni R. Jelinek (bo właśnie tam odbywał się festiwal) 45 minut przed tym jak Rage miał się spotkać ze swoimi fanami i… okazało się, że organizatorzy przesunęli ich na wcześniejszą godzinę bez żadnej wcześniejszej informacji!
Rage wyszedł do swoich fanów prawie 2 godziny przed czasem, fani nie mieli o tym pojęcia, więc praktycznie nikt nie przyszedł po autograf.
Jednak to co mnie bardzo miło zaskoczyło, kiedy napisałam o tym pod swoim postem na instagramie Rage w komentarzu odpisał mi, że jest im przykro z powodu zaistniałej sytuacji.
Ich występ z kolei był rewelacyjny - zagrali razem z orkiestrą symfoniczną. Tylko trochę zabrakło mi najbardziej popularnych kawałków.
W tym dniu występował także Firewind, Tarja i Within Temptation. Występem samej Tarji nie byłam bardzo zachwycona, lubię ją w wersji studyjnej, na koncercie brzmiała jak za głośny bełkot. Dodatkowo odebrałam wrażenie, że bardziej postawiła na doznania wizualne niż na muzykę.
Z kolei Within Temptation zagrała i brzmiała super. Jej duet z Tarją również (o dziwo) wyszedł świetnie.


Czwarty (i ostatni już) dzień, to przede wszystkim występ Primal Fear oraz spotkanie z chłopakami poza sceną. Bardzo sympatyczni ludzie, rewelacyjny koncert, definitywnie kupię bilety, jeśli znów będą grali gdzieś w miarę blisko Warszawy/z dobrym dojazdem z Polski.



Tego dnia miałam także okazję po raz pierwszy usłyszeć na żywo Dark Tranquility oraz Dream Theater.


Cały festiwal był naprawdę genialny i żałuję, że tak szybko się skończył.
Za rok mam zamiar pojechać przynajmniej na jeden czeski festiwal metalowy (Metalfest albo Masters of Rock), a jak się uda to nawet na oba.
Muzyka, atmosfera i spotkania z zespołami to niesamowite i niezapomniane przeżycia.
Chcę chłonąć więcej, w takich chwilach czuję, że żyję!

Na koniec Battle Beast.

14 komentarzy:

  1. Withon Temptation lubię :) ale koncertów nie lubię - ani tłumów ani za głośnego brzmienia. Wolę w domu sobie odpalić z neta muzykę :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Byłam w Czechach raz na kilka dni i to w Pradze, a ona podobno jest różna od całej reszty. Odwiedzałam moją przyjaciółkę, która tam wyemigrowała jeszcze zanim ja opuściłam Polskę.
    Piwnice są świetne, dużo ich tam i punkty rękodzieła – zauważyłam to!
    A nie obił Ci się o uszy czasem Aleš Brichta band? To właśnie mąż mojej przyjaciółki. Swoim rockiem naprawdę dopieszcza uszy. Widzę, że mamy podobny gust, więc może by Ci się też spodobał.

    Ale wredota z tym spotkaniem z Rage... ;/

    Tarja i Within Temptation, obie studyjnie i na klipach brzmią i wypadają rewelacyjnie. Na koncertach to różnie słychać. Czasami modulacja głosu nie idzie w parze z ruchem scenicznym, a np. operowy głos Tarji wymaga stania w miejscu jednak.

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie zawsze piszę , ale zawsze czytam i bardzo się cieszę razem z Wami z tych wszystkich wypraw i fantastycznych przeżyć :D
    Nie ma to jak koncerty na żywo ! Choć nie lubię tłumów , to potrafię zrozumieć czar takich miejsc ;-)
    Pozdrawiam ciepło !

    OdpowiedzUsuń
  4. Wow, na pewno emocje nie do opisania. Na pewno genialnie się bawiliscie, szczególnie jak to wasze klimaty :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Tak to już jest z tymi dobrymi rzeczami, zawsze kończą się zbyt szybko! Taki festiwal musiał być mega przeżyciem. Ja sama chciałabym pojechać kiedyś na coś podobnego, tylko z odrobinę inną muzyką. Jakoś nie jestem za bardzo w tych klimatach, a jedyne czego słucham z tych gatunków to Kabanos. Metallica czy Nirvana.
    Pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Witam. Pachnie wolnością. Muzyka ma blisko do wolności, tak jak i ogólnie twórczość... Lubię Kofolę z Czech zwłaszcza w górskich klimatach... pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Mieszkam pod czeską granicą, więc wiem jak to z tymi Czechami jest :) Często przyjeżdzają do sklepu w którym pracuję a dużo moich znajomych w Czechach pracuje, bo się bardzo opłaca. To świetny kraj ale dojechać tam- masz rację, są przygody :) Dawno nie było mnie na żadnym koncercie... w obecnej sytuacji posłuchałabym czegokolwiek, kocham muzykę na żywo :) Naprawdę zazdroszczę! Cóż mogę dodać, fantastyczne zdjęcia, aż miło popatrzeć :)
    Pozdrawiam ciepło ♡

    OdpowiedzUsuń
  8. Kocham takie klimaty, magia 💞 Super,że tam byliście :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Cieszę się, że festiwal tak Ci się podobał. Jestem ogromną fanką muzyki na żywo, lubię próbować różnych gatunków. Chętnie wybrałabym się na taki wypad ;)
    Pozdrawiam ❤️
    Mona Bednarska

    OdpowiedzUsuń
  10. Świetna relacja, uwielbiam koncertowe emocje:)
    okularnicawkapciach.wordpress.com

    OdpowiedzUsuń
  11. To super! Świetna impreza, wspaniała atmosfera i muzyka. No i wspomnienia, które zostaną z Wami na zawsze:-) Cieszę się, że nałapaliście tak pozytywnych wrażeń i naładowaliście akumulatory.
    Pod koniec sierpnia wybieramy się z siostrą do Czech na parę dni. Zobaczymy jak damy radę na czeskich drogach. To pewnie będzie 'czeski film';-)

    OdpowiedzUsuń
  12. Totalnie nie moje klimaty, ale fajnie że dobrze spędziłaś czas :) Nigdy nie byłam w Czechach ale własnie mają bardzo podobny język do naszego, więc logicznością jest, że nas zrozumieją :D

    OdpowiedzUsuń
  13. Świetna sprawa. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń

Instagram