ciurKOT

Nie miałam pojęcia ile czasu zajmie mi opublikowanie tej notki. Ostatnio mój brak motywacji do czegokolwiek powoduje, że wszystko czego się podejmuję zajmuje mi dużo więcej czasu. A ja chyba nie mam już siły walczyć z samą sobą i zmuszać się, żeby zmieścić się w takich ramach czasowych, jakie zazwyczaj wystarczały. Czasem czuję się, jakbym błądziła gdzieś po omacku. Nie wiem gdzie idę, nie wiem co robię, kręcę się w kółko bez celu.


Dzisiaj może być trochę bez ładu i składu, ale wiecie co najbardziej lubię w moim blogu?
Że jest taki totalnie mój, nic to tu robię nie jest skoncentrowane na pozyskiwaniu czytelników. Piszę tak jak w danym momencie czuję, że potrzebuję. Prowadzę tą stronę tak jak sama lubię, a nie tak jak oczekują tego ode mnie inni.
Tym bardziej się cieszę, kiedy wiem, że tu zaglądacie. Bo mam świadomość, że jesteście tutaj bo lubicie tą część mnie, którą jestem gotowa upublicznić.





Ostatnie wyniki TLI Amai wyszły poniżej normy. Oznacza to, że trzustka znów ma problemy z wytwarzaniem enzymów.


Prześledziłyśmy wspólnie z wetką poprzednie wyniki. Na początku, jak Amaya trafiła do nas, to wartości były mocno poniżej normy. Włączyłyśmy jej wtedy leki i dopóki kicia je przyjmowała, wyniki systematycznie się poprawiały, osiągając w pewnym momencie dolny zakres normy (to był ten moment, kiedy wreszcie można było odstawić leki). Po odstawieniu wartość TLI podskoczyła jeszcze trochę w górę, więc byłam pewna, że nie mam się już czym martwić. Ponieważ TLI mimo wszystko nadal było w dolnej granicy zdecydowałyśmy wspólnie z wetką, że raz do roku trzeba jej powtarzać te badania - na wszelki wypadek. Ostatnie 2 lata Amaya funkcjonowała dobrze bez leków, ale jak się okazuje wartości TLI po jednym pozytywnym skoku w górę miały powolną tendencję spadkową. No i w końcu nastał ten moment, w którym jego wartość wyszła ponownie poza dolną granicę.
Amaya znów wróciła na leki, prawdopodobnie już do końca życia. Udało nam się kupić jej 2 lata bez konieczności faszerowania jej chemią.
Jest mi źle z faktem, że jednak nie udało nam się jej całkiem wyleczyć. Przecież wszystko szło w dobrym kierunku…
Ale z drugiej strony - jej komfort życia nie spadł ani na moment, trzustka nie zdążyła jeszcze dać żadnych dolegliwości, nawrót niewydolności odkryłyśmy podczas kontrolnych badań. Amaya jest szczęśliwa, nic jej nie boli ani nie przeszkadza, nie jest zestresowana; leki wspomagają ją w wytwarzaniu odpowiedniej ilości enzymów, samo ich podawanie też nie jest problemem, bo kotka zjada je w karmie. Może więc nie powinnam traktować tej sytuacji jako osobistej porażki?





Hedwiga nam się przeziębiła. Podejrzewam, że spadek odporności nastąpił w wyniku stresu. Kotka jest z nami od niedawna, wielu rzeczy musiała się nauczyć, kot wbrew pozorom potrzebuje trochę czasu na to, żeby oswoić się z nową sytuacją. Na początku zaczęła tylko trochę kichać, wetka zaleciła nam zacząć podawać wszystkim kotom leki na odporność, ale niestety po 2 kuracjach młoda zaczęła dodatkowo kaszleć. Poszliśmy z nią na kontrolę, ma stwierdzoną drobną infekcję górnych dróg oddechowych. Na wszelki wypadek miała zrobione RTG płuc, ale na szczęście nic się tam nie dzieje. Hedwiga dostała antybiotyk, ale prawdę mówiąc nie widzę żadnej poprawy. Dzisiaj zaczynamy nowe tabletki. Trzymajcie kciuki, żeby te pomogły.






Kocie relacje idą coraz bardziej ku równowadze. Hedwiga nadal gania Misia, ale jakby trochę mniej. Chyba powoli ogarnia, że Misiek nie ma ochoty się z nią bawić.
Z Amayą urządzają gonitwy przez całe mieszkanie, nadal Hedwiga czuje przed nią respekt, ale jednocześnie nie boi się jej.
Z Purką coraz częściej wąchają się noskami, ostatnio razem leżały na moich kolanach. Wspólne kolana z Misiem też mamy już zaliczone.



W ogóle ostatnio znajduję ich wszystkich wspólnie śpiących na łóżku. Nie przytulają się, jeszcze za wcześnie, ale już są w stanie spędzać czas w bliskiej odległości i czują się razem komfortowo.



W połowie marca skończyliśmy pozbywanie się gratów z domu. Łącznie wyjechało kilkanaście wielkich worków IKEA, rozdzieliłam je pomiędzy potrzebujących, bazarki charytatywne, rzeczy na sprzedaż oraz śmieci. Jeszcze kilka niesprzedanych przedmiotów leży w jednym pudełku, ale zakładam, że w końcu ktoś je kupi, wszystkie są powystawiane na allegro i olx. Jeśli do maja ich nie sprzedam, to będę się wtedy zastanawiać co z nimi robić, bo wiem na pewno, że nie chcę aby leżały i zajmowały mi miejsce.
Z porządków zostało mi już tylko uporządkowanie biurka i balkonu. Ale z biurkiem czekam najpierw na zakupienie organizatorów na obrazki do scrapbookingu. Natomiast balkon będę ogarniać już cały na raz - płotek, sprzątanie i kwiatki (planuję to zrobić jakoś w połowie kwietnia, może przed samymi świętami).

Od stycznia ponownie wróciłam do zdrowego odżywiania. Pisałam o tym z resztą już wcześniej, jem tak, aby nie być głodna, ale wszystkie produkty, które wykorzystuję są pełnoziarniste i zdrowe. Moja dieta zaczyna przynosić pierwsze widoczne sukcesy, oponki zrobiło się jakby trochę mniej. Chciałabym zrzucić tak z 5-6 kg, to nie jest bardzo dużo, powinnam na spokojnie dać radę do czerwca.


Nasze plany wakacyjne zaczęły się wstępnie klarować.
W ramach prezentu imieninowego od męża dostałam bilety na 2 koncerty!! Bardzo chciałam na nie iść, ale nawet nie marzyłam, że uda mi się być na choćby jednym.
Tak więc w tym roku bawię się na Metalfest Open Air oraz na Masters of Rock.
Już się nie mogę doczekać! Oba koncerty są zorganizowane na terenie Czech. Ten pierwszy jest dość blisko od granicy z Austrią, więc planujemy od razu po koncercie ruszyć w Alpy. Chcemy pochodzić trochę po Austriackich i Szwajcarskich szlakach.
Jeszcze nie mamy do końca sprecyzowanych wakacji z Mają, ale może się okazać, że po prostu pojedziemy nad morze. Pierwotnie planowaliśmy Włochy, ale obawiam się tego czy Maja wytrzyma tyle czasu w aucie. A z kolei lecieć samolotem i wynajmować auto z fotelikiem samochodowym na miejscu to zbyt duży koszt dla nas. Z kolei jechać w jedno miejsce na tydzień bez opcji ruszenia się kawałek dalej to też kiepska opcja - jak dla mnie trochę marnowanie pieniędzy. W tej samej cenie można ruszyć się i zobaczyć więcej zamiast wydawać na nocleg i jedzenie w jednym punkcie, który ma do zaoferowania skończoną ilość ciekawych miejsc.

Tak więc podsumowując - jestem na etapie przesłuchiwania wszystkich zespołów, których do tej pory nie znałam, a wiem że mają zagrać na tych dwóch koncertach.
W temacie dalszych wyjazdów, nadal są to kwestie otwarte.

W kwestiach kawiarnianych mam drobny zastój. Średnio mam jak ćwiczyć espresso w domu, bo potrzebowałabym do tego dobrego młynka. Jak na razie dobry młynek mam tylko do alternatyw i w tym temacie śmigam.
Oczywiście latte art wychodzi mi coraz lepiej, potrafię już zrobić jako tako ładny wzorek na praktycznie każdej kawie, giętkie kubeczki jednorazowe także nie stanowią tak ogromnego problemu jak wcześniej.
Ostatnio miałam okazję pracować głównie na mlekach roślinnych, które jak by nie patrzeć są trudniejsze do spieniania. I muszę przyznać, że wychodziło mi to całkiem nieźle.
W minionym miesiącu byliśmy tylko na wege festiwalu. Naprawdę był spory ruch.


Na kwiecień planuję przynajmniej 2 wydarzenia, mam nadzieję, że uda nam się na nie załapać. Zorientowałam się trochę późno, dlatego nie wiem czy nadal będą wolne stanowiska.
Powoli zaczynam też ogarniać wydarzenia w maju i czerwcu. Chyba muszę zacząć systematycznie sprawdzać co, gdzie jak i kiedy. Póki co biorę pod uwagę tylko Warszawę, nie opłaca mi się jechać nigdzie dalej, ale może za jakiś czas… kto wie…


Kilka sukulentów na mojej półce prosiło się o przesadzenie. Były to kwiatki, które trafiły do mnie już jakiś czas temu - jeden jako prezent urodzinowy, inny walentynkowy, 2 kupiłam sobie sama - i tak jakoś stały i czekały na nowe doniczki. Zupełnie o nich zapomniałam, bo swój okres aklimatyzacji spędzały w ceramicznych osłonkach.
Dla testów kupiłam inny żwirek - rzeczny 1-2mm do podsypywania dna akwarium. I przyznam, że jest rewelacyjny! Ziemia, którą dzięki niemu zrobiłam ma jeszcze lepszą konsystencję.



Moja wena twórcza w ostatnim czasie skupiła się głównie na listach. Powstały 4 nowe listy. W tym 3 to moje nowe konwersacje. Ludzie z którymi pisałam do tej pory w większości jakoś przestali odpisywać. Może po 2 latach następuje taki pierwszy moment weryfikacji znajomości? Sama nie wiem…





Bullet journal na ten miesiąc to głównie wycinanki.





W tym miesiącu znacznie mniej malowałam. Trochę żałuję, ale naprawdę miałam ogromne trudności, żeby zebrać się do rękodzieła w tym miesiącu. Tak więc powstało tylko to. Ale może kwiecień będzie bardziej sprzyjał tworzeniu.


Bardzo bym chciała spróbować makramy. Znalazłam organizowane w tym miesiącu w Warszawie warsztaty. Jeśli termin nie pokryje mi się z jakimś targiem, na który wstępnie planuję iść, to zapiszę się na nie. Jeśli nie, to będę ćwiczyć z Youtubem. Ale zdecydowanie wolałabym iść gdzieś, posiedzieć i powiązać supełki wspólnie z innymi.

Chciałabym też zrobić świeczki sojowe. Świeczki akurat nie wymagają jakiejś specjalnej filozofii - trzeba kupić wosk sojowy, jakieś ładne szklane słoiczki i barwniki. Plus ozdoby, które można w nich zatopić. No i zapach. Ja nie jestem co prawda zwolenniczką świeczek zapachowych, ale wiele osób lubi takie, więc robiąc świeczki na sprzedaż charytatywną będę musiała pomyśleć o jakimś zapachu. Nie mam pojęcia jaki będzie najlepszy, mogę postawić na standard typu wanilia, albo poszaleć z jakimiś zapachami kwiatowymi lub owocowymi. Jak myślicie?
Gdybym robiła dla siebie, to zdecydowanie bezzapachowe…
Z tym, że u mnie w domu nie używa się świeczek, bo moje koty są czasem szalone i zwyczajnie bałabym się o nie. Nigdy nie wiadomo co im wpadnie do głowy.

Ten miesiąc zapowiada się chyba trochę lepiej niż poprzedni. A przynajmniej mam taką nadzieję.
Chciałabym chodzić na więcej spacerów. Robi się tak ciepło i słonecznie.
Wreszcie pojawiły się wiewiórki. Kocham je całym sercem, są moimi ulubionymi zwierzakami tuż za kotami.







Planuję też przynajmniej 2-3 razy w tygodniu wychodzić na rower. No i może udałoby mi się wreszcie wrócić na basen? Zobaczymy, czy starczy mi na to siły i motywacji.