ciurKOT

Czas na krótkie podsumowanie 2018 roku.
Tym razem nie będę go dzielić na poszczególne miesiące, bo wszystko działo się tak szybko, jedne zdarzenia przechodziły płynnie w kolejne, miesiące mieszały się ze sobą, a całość stworzyła na prawdę intensywny czas.

Od sierpnia tyle się działo, że nawet nie wiem od czego mam zacząć.

Ostatnio moje samopoczucie jest trochę jak sinusoida. Stąd duże opóźnienia w notkach. W jednym momencie jestem wypruta i dosłownie nic mi się nie chce, a w drugim jestem pełna energii i mogłabym przesuwać góry.

No i nie zdążyłam napisać w czerwcu. Ciągle było coś i w efekcie nie ogarnęłam tematu na czas.
Ostatnio trochę się dzieje, a ja średnio stoję z czasem wolnym. Najdłużej zajęło mi składanie filmu - przycinanie kolejnych klatek, ustawienie ich w odpowiedniej kolejności, znalezienie i podłożenie ścieżki dźwiękowej itd. Jeśli chodzi o stopień trudności, to nie ma w tym większej filozofii, ale jest to czasochłonne zajęcie.

Znowu długo mnie nie było.
Miałam trochę spraw na głowie i dodatkowo chyba sama wyszukiwałam sobie coraz więcej wymówek na “nie mam czasu”.
Ale jestem, bo tutaj zawsze prędzej czy później wracam…

Od naszego powrotu z Tajpej minął prawie miesiąc. Zbierałam się kilkukrotnie, żeby coś napisać, ale po części nie miałam czasu, a po części chęci. W sumie złożyło się na to parę czynników.
Po pierwsze jestem chora. W zasadzie złapałam jakąś infekcję jeszcze w Tajpej i co trochę mi ona przechodzi, to mam nawrót. Aktualnie już czwarty, przez co musiałam odwołać moje spotkania z praktycznie całego tygodnia - jak będzie dalej, to się okaże. Ten tydzień z założenia miał być dość intensywny, więc jestem kompletnie do tyłu ze wszystkim.

Po pierwszych wrażeniach przyszła kolej na trochę więcej informacji praktycznych. Na początku myślałam, żeby podzielić ten wpis na dwa krótsze, ale ostatecznie uznałam, że nie ma sensu i lepiej wprowadzić kategorie w ramach jednej notki. Uznałam bowiem, że jeśli kogoś nie interesuje czytanie o podróżach, to będzie mu łatwiej pominąć ten temat, bo w dzisiejszej notce poza Tajwanem nie pojawi się żaden inny wątek (te zostawiam na kolejny wpis - po powrocie).

Dzisiaj jest mój czwarty dzień w Tajwanie. Przylecieliśmy w sobotę nad ranem, więc mieliśmy cały weekend na zwiedzanie.

Na pierwszy rzut oka stolica Tajwanu - Tajpej - wydaje się dość brudna i bura. I faktycznie, ulice położone dalej od centrum są ponure (ale nie brudne, Tajwańczycy wbrew pozorom nie śmiecą mimo, że koszy na ulicach jest jak na lekarstwo).


Im bliżej centrum miasta, tym więcej zieleni. I nie mówię tu o parkach, bo tych jest w mieście bardzo mało, ale o balkonach, małych drzewkach zasadzonych wzdłuż ulic, a tam gdzie nie ma takiej możliwości - o kwiatach wystawionych w doniczkach przed budynkami. To są małe elementy, które na prawdę dodają wiele radości i sprawiają, że uliczki stają się urocze i perfekcyjne w swojej prostocie.

Już za moment, lada chwila czeka mnie miłe spotkanie z latem w środku zimy. Mamy już bilety do Tajpej, odliczam kolejne dni do wylotu!
To będzie mój pierwszy raz w Azji, jestem podekscytowana i nadal trochę nie mogę uwierzyć, że tam lecę.

Tak się złożyło, że pod koniec stycznia wypadł nam bardzo niespodziewany trip do Londynu. Powodem były kwestie biznesowe, ale jednocześnie mieliśmy mnóstwo czasu na zwiedzanie i kręcenie się po mieście.